دانشجویان فیزیک دانشگاه محقق اردبیلی

تمامی کوتوله‌های قرمز که دست کم سه چهارم ستارگان جهان را تشکیل می‌دهند، سیاراتی دارند که حول آن‌ها مدارگردی می‌کنند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، تیمی بین‌المللی از دانشمندان شیلیایی و انگلیسی مدعی‌اند هر ستاره کوتوله قرمز دست کم یک سیاره دارد و این که سیارات ابرزمین دارای ناحیه زیست‌پذیر حول دست کم یک چهارم کوتوله‌های قرمز موجود در همسایگی خورشید می‌چرخند. ناحیه زیست‌پذیر، جایی است که آب مایع می‌تواند وجود داشته باشد و این موضوع سیاره را به نامزد احتمالی میزبانی حیات تبدیل می‌کند.

نتایج جدید از تحلیل داده‌های دو کاوشگر سیاره‌ای به نام‌های HARPS و UVES بدست آمده‌اند و هر دو سامانه توسط رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی به کار گرفته‌ شده‌اند.

با ترکیب داده‌های این سیستم‌ها، تیم علمی قادر به شناسایی سیگنال‌هایی بود که در داده‌های ابزارهای تنها به وضوح قابل تشخیص نبودند.

تیم علمی دکتر «میکو توئامی» از مرکز تحقیقات فیزیک نجومی دانشگاه هرتفوردشایر، جزئیات مطالعه جدید را در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر کرد.

از لینک زیر میتوانید کتاب ریاضی فیزیک بسیار خوب و مفید نوشته ی رایلی و هابسون را به همراه حل المسائل آن دانلود فرمایید.

در رابطه با کپی رایت سایت دانشجویان فیزیک هیچ گونه مسئولیتی قبول نمی کند و این کتاب صرفا برای دانشجویان داخل کشور است که دسترسی به منابع اصلی ندارند و به همه توصیه میکنیم در صورت امکان برای حمایت از ناشر (انتشارات کمبریج) و نویسنده ، کتاب اصلی را خریداری نمایند.

برای دانلود به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.............

.

نظریات وتئوری های بی شمار انیشتین زمینه ساز تعداد بیشماری از نوآوری ها شده اند که زندگی روزمره را راحت تر ساخته اند شاید یکی از مهمترین کاربرد نظریه نسبیت انیشتین سیستم مکان یابی GPS باشد
GPSدستگاهی است که از طریق ارتباط با ماهواره می تواند مکان خودش را به طور دقیق تعیین کند امروزه رایج است که سیستم های GPS در ماشین به کار گذاشته شود که می توان مکان ماشین را به طور دقیق در شعاع 15 متری ماشین تعیین کند برای شنجش دقیق فاصله ومکان لازم است که همزمانی بسیار دقیق میان دستگاه GPSو ماهواره ی آن برقرار شود برقراری چنین هم زمانی 

بدون وجود فرضیه نسبیت انیشتین غیر ممکن خواهد بود!!!

.......

تحقیقات جدید تیمی بین‌المللی متشکل از فیزیکدانان نشان می‌دهد نور می‌تواند گره زده شود. دکتر آنتون دیزیاتنیکوف از مرکز فیزیک هسته‌یی دانشگاه ملی استرالیا عضوی از تیمی بین‌المللی است که در حال طراحی گره‌هایی در

نور است.

وی و همکارانش با استفاده از مفاهیم ریاضی و فیزیک در تلاش برای خلق گردابه‌های نوری دارای هسته‌های تیره در یک پرتو لیزری شفاف بودند که سپس می‌توانند در هم بپیچد و حلقه زنجیر و گره‌هایی را شکل دهند. آنچه در مورد این گره‌های تاریک جالب به نظر می‌رسد این است که آن‌ها هر آن چه را که جریان برق انجام می‌دهد، به نمایش می‌گذارند.

ایده گره زدن نور سال‌هاست که ذهن دانشمندان را به خود مشغول ساخته و تیم‌های علمی اندکی با مهندسی کردن دقیق پرتوهای لیزر دارای گره‌های "مصنوعی" یا "ساخته شده توسط دست" این رویا را محقق کرده‌اند. با این حال هدف تیم علمی بین‌المللی حاضر در این پروژه خلق مدل‌هایی است که در آن‌ها گره‌ها به طور آنی خودشان را شکل می‌دهند، درست مانند گره‌های آزاردهنده‌ای که همواره در کابل‌های الکتریکی به وجود می‌آیند. بر خلاف کابل‌های الکتریکی که تمایل به ایجاد گره دارند، نور فاقد چنین تمایلی است. دانشمندان دریافته‌اند که تحریک کردن گره‌ها برای تشکیل شدن در پرتوهای لیزر با معرفی آشفتگی در شکل نقاط لیزری به ندرت گره‌ها را تحریک به تشکیل شدن می‌کند.

مدل‌های جدید نشان می‌دهند که قبل از گره‌زدن آسان نور باید پارامترهای کلیدی نور در طیف خاصی را در اختیار داشت و پس از رسیدن به این مولفه‌ها تشکیل گره‌ها تضمین شده است. تیم محقق هنوز قادر به پیش‌بینی مکان دقیق شکل گرفتن این گره‌ها نیستند. آن‌ها فقط می‌دانند که تحت شرایطی خاص گردابه‌های نوری به طور آنی تشکیل هسته می‌دهند و جمع می‌شوند و خود را به شکل گره‌های کوچکی در می‌آورند.

این موفقیت می‌تواند دارای کاربردهای بالقوه در پرتوهای لیزر، اپتیک مدرن و حتی محاسبات کوانتومی باشد.