دانشجویان فیزیک دانشگاه محقق اردبیلی
برای استفاده بهتر از امکانات سایت از مرورگرهای Chrome یا Firefox استفاده کنید.
امروزه کاربردهای فیزیک در صنعت و تکنولوزی بر کسی پوشیده نیست. در تیم های تحقیقاتی و پروژه های ها تک (پیشرفته) وجود یک یا چند فیزیکدان ضروری است.
هر پروژه ای که می خواهد تحولی در تکنولوژی ایجاد کند یا باید از دانش جدیدی استفاده کند که مرزهای دانش را فیزیکدان ها مشخص می کنند و یا باید از دانش های گذشته ی کشف شده به گونه ای نو تر و بهینه تر استفاده کند که چنین کاری مستلزم نگاه های جدیدی از زوایای مختلف به جوانب مسئله است.
همچنین فناوری هم قادر است به فیزیکدانها در امور پژوهشی شان کمک کند و این دو جز علم و تکنولوژی دو جز جدا ناشدنی از هم تلقی می شوند و خدمات متقابل به یکدیگر ارائه می کنند.
نمونه هایی از این کاربرد ها را می توانید در مبحث انرژی های نو و فناوری های ساخت پرتاب و رهگیری موشک و ماهواره و در صنعت نانو و عرصه های دیگر ملاحضه فرمایید.
اکنون بسیاری از موضوعها ومباحث فیزیک پیامدهای کاربردی داشته و در عمل فیزیک در فناوریها مؤثر بوده است.از جمله میتوان گفت فیزیک در فناوریهای ارتباطات، فناوریهای حمل و نقل( خشکی، دریایی، هوایی و فضایی)، فناوریهای تولید( کشاورزی- صنعتی)، فناوریهای استخراج انواع معادن و فناوریهای ساختمان و انواع ماشینها و فناوریهای آموزشی به دانش مکانیک، الکتریسیته، الکترومغناطیسی، ترمودینامیک و فیزیک هستهای، نورشناسی، فیزیک بهداشت و فیزیک پزشکی و … وابسته است.
دانشمند جوان ایرانی، با تصدی کرسی استادی دانشگاه پرینستون- جایگاهی که پس از انیشتین در اختیار فرد دیگری قرار داده نشد- دنیا را با این سوال مواجه کرده است که آیا انیشتین بعدی، یک ایرانی خواهد بود؟ نیما ارکانی حامد در حال حاضر استاد دانشگاه هاروارد و دارای کرسی استادی در دانشگاه پرینستون است. این کرسی از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۵۵ در انحصار آلبرت انیشتن بوده است
پس از اعلام نظریه عملکرد جهان ارکانی، از او دعوت شده که در طرح تونل شتاب دهنده سوئیس (LHC) که با هزینه بالغ بر ۵ میلیارد دلار ساخته شده، رهبری آزمایش ها را بر عهده داشته باشد.
تلاش نظریه ابر ریسمان که اخیرا اعلام شده، در این است که توضیح دهد ذرات، کوچکترین ماده تشکیل دهنده مواد نیستند بلکه حلقه های مرتعشی که ریسمان نامیده می شوند، کوچکترین بخش به حساب می آیند.
دکتر ارکانی با تکمیل این نظریه عقیده دارد که این ریسمان ها در ۱۱ بعد در حال ارتعاش هستند که ما فقط ۳ بعد از آن را می توانیم مشاهده کنیم، وجود بعد دیگری هم به نام بعد زمان به اثبات رسیده و تا به امروز در مورد ۷ بعد دیگر توضیح کاملی ارائه نشده است.
ارکانی به همراه دو فیزیک دان دیگر به نام های دیموپلوس (Dimopoulos) و والی(Dvali) در مورد این ابعاد نظریه ای ارائه کرده اند که می گوید این ابعاد بزرگتر از آن چیزی هستند که تاکنون تصور می شود و از آن جایی که تنها نیروی گرانش بر آنها اثر می گذارد، قابل دیدن نیستند.
تئوری دکتر ارکانی که به همراه دو فیزیکدان دیگر معرفی شده به عنوان مدل (Arkani-Dvali-Dimopoulos)
ADD شناخته می شود.
اکنون ارکانی و همکارانش امیدوارند بتوانند به کمک شتاب دهنده هاردن (LHC) مدل خود را اثبات کنند. اثبات این نظریه می تواند تحول بسیار بزرگی در فیزیک ذرات به وجود بیاورد.