دانشجویان فیزیک دانشگاه محقق اردبیلی

تیمی متشکل از دانشمندان، دانشجویان و علاقه مندان به فضا، مأموریت مریخ را در بیابان های یوتا در غرب آمریکا شبیه سازی کرده اند. بنا به این گزارش ایستگاه تحقیقاتی بیابانی مریخ (MDRS) پایگاهی در منطقه Hanksville در صحرای یوتا و محل اجرای مأموریت شبیه سازی مریخ است. هدف از مأموریت MDRS بررسی امکان حضور انسان بر سطح سیاره سرخ با استفاده از موقعیت خاص بیابانی این منطقه و مشابهت نسبی با شرایط جغرافیایی مریخ عنوان شده است. در این طرح روش های میدانی برای زندگی در یک محیط کوچک و اکتشاف بر سطح سیاره سرخ در شرایط حمل تجهیزات علمی پیش بینی شده است

.

به گفته "پیت هاسبروک" هدف اصلی استفاده از ایستگاه فضایی برای شبیه سازی ماموریتی به سوی مریخ و یا یک اخترواره است. این ماموریت شبیه سازی شده یک هفته ای می تواند قدم اولی در مسیر شکل دادن به ماموریتهای پیچیده شبه مریخی به شمار رود.

فضانوردانی که در این ماموریت حضور خواهند داشت قادر به صحبت کردن با برج کنترل نخواهند بود زیرا امواج رادیویی در حالی که سرعتی برابر سرعت نور داشته باشند برای رسیدن به زمین 22 دقیقه زمان نیاز دارند و پاسخ دادن به پیام دریافت شده از سوی مریخ نیز به همین مدت زمان نیاز خواهد داشت و از این رو چنین تاخیر زمانی برقراری مکالمه عادی میان مریخ و زمین را غیر ممکن می کند.

از دیگر طرح های ارائه شده برای شبیه سازی ماموریتی مریخی استفاده از فضانوردانی است که پس از 6 ماه زندگی در بی وزنی تازه به زمین بازگشته اند تا بلافاصله پس از بازگشت به زمین و پیش از اینکه اعضای بدنشان با شرایط زمین سازگار شود از آنها در شرایطی شبیه سازی شده ماموریتی مریخی استفاده شود. 6 ماه مدت زمانی است که انسان امروزی با استفاده از تکنولوژی های کنونی می تواند خود را به مریخ برسانند.

در واقع به این دلیل از فضانوردانی که برای 6 ماه در فضا زندگی کرده اند در این ماموریت استفاده می شود تا قدرت فیزیکی آنها پس از 6 ماه اقامت در شرایط خلاء در چنین ماموریت طولانی مدتی آزموده شود. با وجود اینکه تاثیر نیروی گرانش بر روی زمین قدرتمندتر از مریخ است. ترکیب اقامتی 6 ماهه در ایستگاه فضایی و ماموریتی شبیه سازی شده بر روی زمین می تواند تجربه ای ارزشمند برای ناسا به شمار رود

.